Δεν γνωρίζω αν τελικά χρεοκοπήσει η Ελλάδα (πιθανώς και όχι). Αυτό που σίγουρα έχει χρεοκοπήσει, από καταβολής του και σε κλιμακούμενο βαθμό μέχρι σήμερα, είναι το δικομματικό πολιτικό της σύστημα. Η χθεσινή συνάντηση των πολιτικών αρχηγών δεν αφήνει πλέον κανένα περιθώριο αμφιβολίας!
Δύο μεγάλα κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα εναλλάξ, συνεχώς από τη μεταπολίτευση έως σήμερα, αδυνατούν να συνεννοηθούν και να συνεργαστούν για την έξοδο της χώρας από την πρωτοφανή οικονομική κρίση που διέρχεται, κρίση για την οποία τα κόμματα αυτά είναι αποκλειστικά (συν)υπεύθυνα. Και όχι μόνο λόγω της πολιτικής τους ως φορείς εξουσίας, αλλά και από τη θέση τους ως δυνάμεις μείζονος αντιπολίτευσης...
Όταν την τριετία 1990-93 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, με την οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διέθετε, επιχείρησε να βάλει μία τάξη στην οικονομία με μέτρα που, σε σχέση με τα σημερινά τραγικά δεδομένα, φαντάζουν "ασπιρίνες", βρήκε μπροστά του τους επί μακρόν κατεβασμένους διακόπτες και τα άλλα αναχώματα που έστησαν οι σκληροί του κομματικού συνδικαλισμού του ΠΑΣΟΚ. Για να του τραβήξει οριστικά το χαλί κάτω απ' τα πόδια ο σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο οποίος αντιλαμβανόταν τότε τον ρεαλισμό στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής ως... εθνική μειοδοσία!
Ανάλογες προσπάθειες συμμαζέματος της οικονομίας έκανε στη θητεία του ο επίσης πραγματιστής Κ. Σημίτης (αφήνω στην άκρη τα πολιτικά του σφάλματα, για τα οποία έχει ήδη γίνει πολλή συζήτηση). Αυτή τη φορά βρήκε μπροστά του, εκτός από τις γνωστές συντεχνίες (των προσκειμένων στο ΠΑΣΟΚ μη εξαιρουμένων), και τη "φιλο-λαϊκή" ΝΔ. Αποτέλεσμα: οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις δεν προχώρησαν ποτέ...
Σήμερα, με τη χώρα στο χείλος του γκρεμού, η μείζων αντιπολίτευση (ουδόλως με απασχολεί ποιο κόμμα την ασκεί, αφού το ίδιο ακριβώς θα έπραττε όποιο άλλο ήταν στη θέση του!) επενδύει στην πολιτική φθορά των κυβερνώντων αντιπάλων της μέσω της κρίσης, ακόμα και με διακύβευμα την ίδια τη σωτηρία ή την καταστροφή του τόπου. Ακολουθώντας πιστά, ως φαίνεται, τα πολιτικά διδάγματα του πατρός του νυν πρωθυπουργού κατά την τριετία 1990-93: "Αφού δεν κυβερνώ εγώ, ας καεί η χώρα!"
Τελειώνοντας το σημείωμα, και κάνοντας αναγκαία παρέκβαση από το θέμα του δικομματισμού, δεν μπορώ να μη σχολιάσω τη γραφική, όσο και εθνικά ανεύθυνη στάση μερίδας της ελάσσονος αντιπολίτευσης. Άκουσα χθες αρχηγό κόμματος του Ελληνικού κοινοβουλίου να δηλώνει πως "όσο πιο γρήγορα χρεοκοπήσουμε, τόσο πιο γρήγορα θα ξεκινήσει ο λαϊκός ξεσηκωμός!" (τον οποίο το εν λόγω κόμμα διαχρονικώς οραματίζεται ως "επανάσταση" που θα καταλύσει το πολίτευμα). Το ότι (αυτονοήτως, βέβαια) φιλοξενούνται στο δημοκρατικό σύστημα ακόμα και φορείς πολιτικών ιδεών που κατ' ουσίαν το υπονομεύουν, θυμίζει τη γνωστή παροιμία: "πάρτον στο γάμο σου, να σου πει 'και του χρόνου'!"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου