Αντικαπνιστικός νόμος ή υπουργικό κουρελόχαρτο;

Σε μία ευνομούμενη δημοκρατική χώρα, είναι αδιανόητο ένας εκπρόσωπος της εξουσίας να περιφρονεί τους νόμους της Πολιτείας. Πολλώ δε μάλλον, εκείνους τους νόμους για τη θέσπιση των οποίων είναι αυτός ο ίδιος ο κυρίως υπεύθυνος. Και μάλιστα, να προκαλεί την κοινωνία καθιστώντας την καταπάτηση των νόμων μέσο αυτοπροβολής και επίδειξης ανέξοδης «μαγκιάς»!

Θα μπορούσε κάποιος να επινοήσει άπειρα παραδείγματα μιας τέτοιας (υποθετικής) συμπεριφοράς, μερικά εκ των οποίων κάλλιστα θα αποτελούσαν αντικείμενο σάτιρας σε επιθεώρηση του συμπαθούς Μάρκου. Ιδού μερικές προς Μάρκον προτάσεις:

– Ένας υπουργός οικονομικών, συνοδευόμενος από φωτορεπόρτερς, ψωνίζει σε κατάστημα και διαπραγματεύεται μία καλύτερη τιμή «χωρίς απόδειξη»...

– Ένας υπουργός μεταφορών επιδεικνύει δημόσια τρόπους παραβίασης του κώδικα οδικής κυκλοφορίας...

– Ένας υπουργός δημόσιας τάξης παραδίδει μαθήματα κλοπής αυτοκινήτου και παραβίασης οικιακού συστήματος ασφαλείας...

– Ένας υπουργός πολιτισμού επιδεικνύει on camera ένα αρχαίο αγαλματίδιο που βούτηξε ως «σουβενίρ» από κάποιο μουσείο...

– Ένας υπουργός αθλητισμού πρωτοστατεί σε βίαια επεισόδια σε  γήπεδο ποδοσφαίρου...

– Και, last but not least, ένας υπουργός υγείας σε κάθε του δημόσια εμφάνιση παραβιάζει επιδεικτικά τον αντικαπνιστικό νόμο, φουμάροντας προκλητικά και εκπέμποντας στην κοινωνία το μήνυμα ότι «είναι μάγκας και έτσι γουστάρει»! Πράξη που, σε ηθικό και συμβολικό επίπεδο, αποκτά εγκληματικές διαστάσεις αν ο πολιτικός αυτός είναι παράλληλα και γιατρός!

Η τελευταία αυτή περίπτωση αποτελεί, δυστυχώς, ζωντανή πραγματικότητα στην επίφαση ευνομούμενης δημοκρατίας που είναι σήμερα αυτή η χώρα. Και, ακόμα χειρότερα, μαθαίνουμε σιγά-σιγά να αποδεχόμαστε την άρνηση της νομιμότητας ως δήθεν «φυσική» συνέπεια της ελευθερίας που εγγυάται το δημοκρατικό πολίτευμα. Το οποίο πολίτευμα συστηματικά και μεθοδικά υπονομεύουν κάποιοι που, για λόγους πολιτικού καιροσκοπισμού, χλευάζουν τις έννοιες του νόμου και της τάξης και σαρκάζουν εκείνους που εξακολουθούν να πιστεύουν σε αυτές.

Έχει αναθέσει, λοιπόν, ο σοφός λαός σε λύκους να φυλάνε τα πρόβατα; Το σίγουρο είναι πως κάποιοι έχουν δώσει το δικαίωμα να το σκεφτόμαστε. Και μάλιστα, πολλάκις!

Aixmi.gr