Καιρός να στεγνώσουμε τα δάκρυα και ν’ αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ψύχραιμα την επόμενη μέρα, εμείς οι αθεράπευτα πιστοί φίλοι της ΑΕΚ! Το τέλος ήταν προδιαγεγραμμένο, και λίγο-πολύ όλοι το είχαμε πάρει απόφαση εδώ και καιρό (δείτε, π.χ., τι γράφαμε πριν ένα χρόνο στο «Βήμα»). Αν και, το να αντικρίζεις το κακό είναι σχεδόν πάντα πιο δύσκολο απ’ το να το συλλογίζεσαι...
Μέσα απ’ τα ερείπια της καταστροφής, όμως, μπορεί να ξεπροβάλει μια νέα, υγιής ΑΕΚ, απαλλαγμένη από τις αμαρτίες του παρελθόντος της. Έτσι όπως κάποτε η ιστορική ΑΕΚ ξεπετάχτηκε μες απ’ τις στάχτες της Μικρασίας! Και με «προίκα» τώρα τη γνώση από σφάλματα που δεν πρέπει να επαναληφθούν...
Θα περιοριστώ σήμερα σε μια βασικότατη, κατά τη γνώμη μου, προϋπόθεση υγιούς επανεκκίνησης του συλλόγου: Οι ρόλοι διοικούντων και «οργανωμένων» οπαδών πρέπει επιτέλους να είναι απόλυτα διακριτοί! Η θέση του οπαδού είναι στην εξέδρα, και μόνο εκεί. Δεν νοείται μια δράκα φανατικών που νοηματοδοτούν την ύπαρξή τους αποκλειστικά, σχεδόν, μέσα απ’ το ποδόσφαιρο, να ανεβοκατεβάζει διοικήσεις και να «προσλαμβάνει» και να «απολύει» προπονητές σύμφωνα με προσωπικές συμπάθειες ή εμπάθειες. Όπως είχε πει κάποτε ο διαβόητος “Big Mac”, «κουμάντο στην ΑΕΚ κάνει αυτός που βάζει τα λεφτά!» (άσχετα, βέβαια, αν ο ίδιος τελικά έφαγε περισσότερα απ’ όσα έβαλε...).
Με προβληματίζουν οι συνεχιζόμενες διαβουλεύσεις υποψήφιων επενδυτών με ηγετικά στελέχη οπαδικών οργανώσεων, των ίδιων εκείνων που ευθύνονται για τα αμέτρητα εγκλήματα αλητείας και χουλιγκανισμού που συρρίκνωσαν την ΑΕΚ πρωτίστως ως ηθικό μέγεθος, για να της δώσουν τη χαριστική βολή στο μοιραίο τελευταίο παιχνίδι της στο Ολυμπιακό Στάδιο!
Κι εδώ αναρωτιέται κανείς: Γιατί θα πρέπει ένας επιχειρηματίας που θα ρισκάρει τα χρήματά του για την αναγέννηση της ΑΕΚ, να πάρει τις «ευλογίες» οποιουδήποτε τμήματος της εξέδρας, οσοδήποτε «ζωντανό» κι αν θεωρείται αυτό; Αν θέλει απλά να «έχει το κεφάλι του ήσυχο» για να κάνει τη δουλειά του, τότε είναι κατά τεκμήριο αδύναμος για να σηκώσει στους ώμους του ένα τεράστιο μέγεθος σαν την Ένωση!
Η προϋπόθεση του διαχωρισμού των ρόλων, στην οποία αναφερθήκαμε, είναι εκ των ων ουκ άνευ για μια σωστή θεμελίωση ενός υγιούς «αύριο» για τον κοσμαγάπητο σύλλογο. Μα είναι μόνο μια αναγκαία, όχι όμως και ικανή συνθήκη για την επανόρθωση των λαθών του παρελθόντος. Το κορυφαίο εκ των οποίων υπήρξε το άκριτο γκρέμισμα του ιστορικού γηπέδου της Νέας Φιλαδέλφειας! Οι οιωνοί για την αποκατάσταση αυτής της καταστροφικής ζημιάς για τον σύλλογο, δείχνουν καλοί. Αρκεί να μην απαξιωθούν και πάλι όσοι φαίνονται πρόθυμοι και ικανοί να ξαναστήσουν το «Ναό» στα πόδια του!
ΤΟ ΒΗΜΑ
Μέσα απ’ τα ερείπια της καταστροφής, όμως, μπορεί να ξεπροβάλει μια νέα, υγιής ΑΕΚ, απαλλαγμένη από τις αμαρτίες του παρελθόντος της. Έτσι όπως κάποτε η ιστορική ΑΕΚ ξεπετάχτηκε μες απ’ τις στάχτες της Μικρασίας! Και με «προίκα» τώρα τη γνώση από σφάλματα που δεν πρέπει να επαναληφθούν...
Θα περιοριστώ σήμερα σε μια βασικότατη, κατά τη γνώμη μου, προϋπόθεση υγιούς επανεκκίνησης του συλλόγου: Οι ρόλοι διοικούντων και «οργανωμένων» οπαδών πρέπει επιτέλους να είναι απόλυτα διακριτοί! Η θέση του οπαδού είναι στην εξέδρα, και μόνο εκεί. Δεν νοείται μια δράκα φανατικών που νοηματοδοτούν την ύπαρξή τους αποκλειστικά, σχεδόν, μέσα απ’ το ποδόσφαιρο, να ανεβοκατεβάζει διοικήσεις και να «προσλαμβάνει» και να «απολύει» προπονητές σύμφωνα με προσωπικές συμπάθειες ή εμπάθειες. Όπως είχε πει κάποτε ο διαβόητος “Big Mac”, «κουμάντο στην ΑΕΚ κάνει αυτός που βάζει τα λεφτά!» (άσχετα, βέβαια, αν ο ίδιος τελικά έφαγε περισσότερα απ’ όσα έβαλε...).
Με προβληματίζουν οι συνεχιζόμενες διαβουλεύσεις υποψήφιων επενδυτών με ηγετικά στελέχη οπαδικών οργανώσεων, των ίδιων εκείνων που ευθύνονται για τα αμέτρητα εγκλήματα αλητείας και χουλιγκανισμού που συρρίκνωσαν την ΑΕΚ πρωτίστως ως ηθικό μέγεθος, για να της δώσουν τη χαριστική βολή στο μοιραίο τελευταίο παιχνίδι της στο Ολυμπιακό Στάδιο!
Κι εδώ αναρωτιέται κανείς: Γιατί θα πρέπει ένας επιχειρηματίας που θα ρισκάρει τα χρήματά του για την αναγέννηση της ΑΕΚ, να πάρει τις «ευλογίες» οποιουδήποτε τμήματος της εξέδρας, οσοδήποτε «ζωντανό» κι αν θεωρείται αυτό; Αν θέλει απλά να «έχει το κεφάλι του ήσυχο» για να κάνει τη δουλειά του, τότε είναι κατά τεκμήριο αδύναμος για να σηκώσει στους ώμους του ένα τεράστιο μέγεθος σαν την Ένωση!
Η προϋπόθεση του διαχωρισμού των ρόλων, στην οποία αναφερθήκαμε, είναι εκ των ων ουκ άνευ για μια σωστή θεμελίωση ενός υγιούς «αύριο» για τον κοσμαγάπητο σύλλογο. Μα είναι μόνο μια αναγκαία, όχι όμως και ικανή συνθήκη για την επανόρθωση των λαθών του παρελθόντος. Το κορυφαίο εκ των οποίων υπήρξε το άκριτο γκρέμισμα του ιστορικού γηπέδου της Νέας Φιλαδέλφειας! Οι οιωνοί για την αποκατάσταση αυτής της καταστροφικής ζημιάς για τον σύλλογο, δείχνουν καλοί. Αρκεί να μην απαξιωθούν και πάλι όσοι φαίνονται πρόθυμοι και ικανοί να ξαναστήσουν το «Ναό» στα πόδια του!
ΤΟ ΒΗΜΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου