Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

ΤΟ ΒΗΜΑ - Το μαρτύριο της σταγόνας...


Η έκφραση «το μαρτύριο της σταγόνας», που έλκει την καταγωγή της από τον (εσφαλμένα θεωρούμενο ως Κινεζικό) τρόπο βασανισμού κρατουμένου με το συνεχές αλλά ακανόνιστο στάξιμο νερού στο μέτωπό του, χρησιμοποιείται μεταφορικά για κάθε αργή και βασανιστική διαδικασία στην οποία μας υποβάλλουν. Εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, η έκφραση αυτή έγινε ταυτόσημη με την ολοένα κλιμακούμενη αγωνία ενός ολόκληρου έθνους για το ίδιο του το «αύριο»...

«Το μαρτύριο της σταγόνας για την 6η δόση» είναι ο –καθόλου πρωτότυπος πλέον- τίτλος αναρίθμητων άρθρων στα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης. Ένα μαρτύριο στο οποίο «αυτονόητα» μας υποβάλλουν οι «σαδιστές» Ευρωπαίοι εταίροι μας για να μας «τιμωρήσουν» που τολμήσαμε, εμείς οι άλλοτε «ξυπόλυτοι», να περνάμε τόσο καλά όσο αυτοί! Εγώ λοιπόν, ως πολίτης αυτής της κολασμένης χώρας, έχω να καταθέσω μια εναλλακτική άποψη. Υφίσταμαι το μαρτύριο της σταγόνας:

- Από τα μέσα μαζικής μεταφοράς που, ενώ τα (ακριβο-)προπληρώνω κάθε μήνα, με αναγκάζουν κάθε τρεις και λίγο να αναζητώ –συχνά μάταια- τρόπο να μεταβώ στην εργασία μου, από την οποία δεν διανοούμαι καν να απουσιάσω...

- Από τους δημοτικούς υπαλλήλους της πόλης μου, που με αναγκάζουν να ζω μέσα σε έναν διαρκή, απέραντο και ανθυγιεινό σκουπιδότοπο...

- Από τους ερασιτέχνες κυβερνώντες, που δεν μπορούν, επιτέλους, να καταλήξουν σε ένα οριστικό σχέδιο αφαίμαξης και τελικής εξόντωσής μου, χωρίς εγώ ο στοχοποιούμενος και συχνά καθυβριζόμενος (αλλά συνδικαλιστικά απροστάτευτος) εργαζόμενος να έχω την δυνατότητα της ένστασης, πόσο μάλλον της αντίδρασης...

- Από τα μέσα ενημέρωσης (μηδενός εξαιρουμένου) που έχουν αναγάγει σε άσκηση σαδισμού την καθημερινή τακτική να ενσπείρουν τον πανικό, αναγκάζοντάς με να ξεκινώ τη μέρα μου μέσα σε ανείπωτη αβεβαιότητα και δυσβάσταχτη κατάθλιψη...

- Από εμένα τον ίδιο, που ζητώ από όλους τους άλλους να απαλλαγούν από ριζωμένες νοοτροπίες αμέτρητων δεκαετιών, χωρίς να δώσω πρώτος εγώ το καλό παράδειγμα!

Αν παρέλειψα κάποιους, ας μου συγχωρήσουν την τιμή που (δεν) τους έκανα. Ούτως ή άλλως, στον ίδιο πάτο του ίδιου βαρελιού θα καταλήξουμε όλοι αν συνεχίσουμε την αυτοκαταστροφική πορεία μας. Κι εκεί, πια, κι αυτή η σταγόνα θα είναι πολυτέλεια!

ΤΟ ΒΗΜΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου